Kawah Ijen: Het blauwe vuur en de zwaveldragers

dewereldreizigers.nl » Azië » Indonesië » Kawah Ijen: Het blauwe vuur en de zwaveldragers

De Kawah Ijen vulkaan ofwel Gunung Ijen, ligt in het oosten van Java. De Kawah Ijen is aan actieve vulkaan van 2799 meter, met daarbij een ontzettend zuur meer. Vanaf Bali is deze vulkaan ook goed bereikbaar. Bij een oversteek met de ferry naar Java, ligt het op ongeveer een uur rijden. De Kawa Ijen is minder bekend als de Bromo vulkaan, maar dat maakt deze vulkaan niet minder bijzonder. De vulkaan is een zeer indrukwekkende bezienswaardigheid voor fotografen en toeristen. Tegelijkertijd is het echter ook een extreem ongezonde werkplek voor vele zwaveldragers. De Kawah Ijen heeft op ons flinke indruk gemaakt.

Start Kawa Ijen

Na een korte nachtrust in Bondowoso werden we om 00:30 opgepikt door onze chauffeur.Het zien van ‘Blue fire’ stond hoog op ons lijstje, waardoor we het er graag voor over hadden om extra vroeg te vertrekken. Vervolgens reden we in ongeveer 2 uur naar Paltuding. Hier kregen we een gids toegewezen, zonder gids mag je de Kawah Ijen namelijk niet beklimmen.

Start Hike Kawah Ijen

Eindelijk, we konden beginnen! Samen met onze gids en twee zaklampen liepen we naar boven. Een leuk gezicht was het om continu ‘ lichtjes ‘ te zien op weg naar boven in het donker. In 60 minuten zijn we naar boven, de kraterrand, geklauterd, wat nog aardig pittig bleek te zijn. Regelmatig hebben we even op adem moeten komen tussendoor. Tijdens de klim moest onze gids regelmatig stoppen wat ons toch wel verbaasde, aangezien hij iedere dag deze route aflegt met toeristen.

Wat zit er in die rugzak?

Brian was onderweg toch wel benieuwd wat hij in zijn rugzak mee had. We schrokken, toen hij zijn rugzak opende zaten er alleen drie gasmaskers in. Niks te eten of drinken, terwijl wij over beladen waren met water en snacks. Onderweg deelde we hem dan ook water en snacks uit en nam dit maar al te graag aan. Ons eerste flesje water kloekte hij dan ook achter elkaar naar binnen, waar wij elkaar nog even raar aankeken. Gedurende de beklimming werd ons meer als duidelijk dat ook de gidsen hier een armoedig leven leiden en niet genoeg hebben om zichzelf te kunnen voorzien van voldoende eten en drinken. Het was jammer dat onze gids nauwelijks Engels kon, waardoor we zijn exacte leefomgeving niet verder konden uitvragen. Ook verontschuldigde hij zich dat hij slecht Engels kon en noemde zichzelf telkens ‘stupid’. Hartverscheurend om dit te horen en zien. Deze extreme leefomstandigheden, zowel van de gids als de zwaveldragers hadden we niet verwacht op voorhand.

Het Blauwe Vuur ”The Blue Fire”

Na ruim 400 hoogtemeters bereikte we de kraterrand. Vanaf hier konden we ‘The Blue Fire’ al zien. Dit is werkelijk waar onwijs gaaf om te zien! Nergens anders is dit fenomeen zo te zien op de wereld!

Hike: Kawa Ijen

Blue Fire

Maar onze tocht zat er nog niet op, we gingen nog helemaal naar beneden tot het kratermeer. We daalde af in de krater van de actieve vulkaan. Voetje voor voetje klimmen we over de rotsen naar beneden. Sommige stukken zijn behoorlijk stijl en smal. Tijdens de afdaling kwamen we zwaveldragers tegen. Dit zijn Indonesiers met twee grote manden vol met zwavel op hun rug. Later vertel ik nog meer over het bizarre verhaal achter deze zwaveldragers.

Zwaveldragers aan het werk met twee manden gevuld met zwavel

Het laatste stuk is zonder gasmasker niet te doen, vanwege de giftige zwaveldampen en de wind die constant draait. Al niet te min hadden wij wel onze twijfels bij de kwaliteit van onze gasmaskers, want eenmaal beneden kwamen de dampen gewoon door ons masker heen. Eenmaal beneden aangekomen werd regelmatig het zicht weggenomen door de zwaveldamp. Je voelt deze zwaveldamp gewoon dwars door je ogen heen branden. Ook slaat de zwaveldamp direct op je adem. We merken meteen dat deze chemische gassen absoluut niet goed zijn voor de gezondheid. Daarbij nagaand dat de zwaveldragers zonder gasmasker of bril continu de zwaveldamp in lopen voor het halen van zwavel. Deze zwaveldragers worden vaak maximaal 35 jaar. Kawah Ijen staat bekend als een van de meest giftigste plaats ter wereld.

Zwaveldragers halen het zwavel op in de actieve vulkaan

Gasmaskers Kawa Ijen

Terug omhoog

De klim terug naar boven was behoorlijk pittig, inmiddels was het ook drukker geworden. De enorme stroom mensen die nu naar beneden komt moesten we allemaal passeren op de smalle stijlen paadjes, dit was soms best gevaarlijk. Laat staan met nog eens 80 kg op de rug… Gelukkig week iedereen wel uit met respect voor de zwaveldragers. Regelmatig werden er ook fooien gegeven.

Bovenaan weer terug op de kraterrand aangekomen zochten we een mooi plekje op voor het bekijken van de zonsopkomst. Onze gids liet ons hiervoor nog wel een aardig stukje extra lopen, maar dit was zeker de moeite waard. Als je hier tot stilstand komt merk je pas hoe koud het eigenlijk is. Zorg daarom ook voor warme kleding, zodat je rustig kunt genieten van de zonsopkomst. Vanaf hier hadden we een bizar mooi uitzicht over het hele kratermeer en de vulkaan.

Zonsopkomst Kawa Ijen: Panorama foto

Zonsopkomst Kawa Ijen

Na de zonsopkomst zijn we weer afgedaald naar beneden. Het was best een inspannende tocht, maar zeker de moeite waard de klim aan te gaan! O ja, nog even, tijdens de hele beklimming zijn er geen toiletten ter beschikking. Regelmatig zie je dan ook uitwerpselen met wc papiertjes liggen onderweg van andere. De zwaveldragers bijvoorbeeld, deze leven en slapen ook op de vulkaan. Tussen de rotsen (voor de koude wind ) bovenaan de kraterrand liggen er dan ook te slapen. Tot slot hebben we onze gids nog een flinke fooi en snoepjes meegegeven en zijn we verder gegaan met onze reis naar Bali tijdens onze Route Indonesië : Java, Bali en Lombok in 3-4 weken.

Bizar: De Zwaveldragers

Deze trek heeft dus ontzettend veel impact op ons gemaakt. De combinatie van het bizarre landschap, de giftige stoffen en de zwaveldragers die hun leven opofferen voor hun gezin heeft bij ons een bittere nasmaak achtergelaten.

Kawah Ijen is een van de meest giftigste plaatsen van de wereld.
Bij inademing van één zwavelwolk krijg je wel 14x de maximale toegestane hoeveelheid zwavel per dag binnen, binnen de grenzen van de gezondheidsnorm. Je kunt je wel voorstellen hoe ongezond dit wel niet is.

Als eerst bikkelen de zwaveldragers het vloeibare zwavel los in de vulkaan. Vervolgens wanneer het zwavel afgekoeld is worden deze in grote stukken gebroken en in hun manden gedaan.

De zwaveldragers dragen gemiddeld tussen de 75 en 90 kilo aan zwavel de krater uit.
De meeste zwaveldragers maken deze trip tweemaal per dag.
De zwaveldragers krijgen zo’n 500-800 rupiah per kilo zwavel. Dit komt overeen met ongeveer 6 euro per keer.

Ze zijn alles behalve beschermd tegen de verstikkende zwaveldampen, hooguit een vochtige doek in de mond tijdens het werk. Terwijl alle toeristen met een gasmasker toekijken hoe men in deze mensonwerkelijke omstandigheden te werk gaat.

Volgens de WHO ‘World Healthy Organization’ ligt de gemiddelde levensverwachting van de zwaveldragers tussen de 30 en 35 jaar.
Meestal sterven ze uiteindelijk aan longproblemen.
Uiteindelijk verdient men hier 2-3x zoveel als op de rijstvelden. Ze geven aan dit vaak te doen voor hun gezin, zodat hun kinderen wel naar school kunnen.

Het zwavel wordt meestal verkocht aan de farmaceutische industrie. Het zwavel word gebruikt voor huidverzorgingsproducten.